Delikatne cięcie za pomocą listwy tnącej z podwójnymi nożami
Promowanie różnorodności biologicznej
Pielęgnacja ukierunkowana ekologicznie oznacza, że podczas koszenia należy uwzględniać wzajemne powiązania ekologiczne i cele ochrony przyrody, tak aby w perspektywie średnio- i długoterminowej zwiększać różnorodność gatunkową.
Ochrona zwierząt i insektów
Niestety, nie ma idealnego okresu pielęgnacji dla wszystkich gatunków zwierząt i roślin. Dlatego przy planowaniu zabiegów pielęgnacyjnych należy uwzględnić, które gatunki należy chronić i promować.
Podobnie, nie istnieje opcja koszenia, która w szczególny sposób chroniłaby zwierzęta. Aby zminimalizować wpływ koszenia na faunę, należy znać następujące zależności.
Koszenie: Jak najmniej, tak często, jak to konieczne
W przypadku ochrony krajobrazu zorientowanej ekologicznie, poniższe zalecenia są stosunkowo łatwe do wdrożenia i powinny stać się standardem.
Częstotliwość konserwacji:
- Zasada: ograniczyć do minimum
- Należy dostosować do gatunków, które mają być promowane oraz do typu łąki.
- Dla łąk środkowoeuropejskich minimum to jedno lub dwa koszenia rocznie.
- W każdym przypadku należy zapobiegać rozprzestrzenianiu się krzewów (zarośli)
- Małe, szorstkie pastwiska można kosić i zbierać trawę raz na dwa, trzy lata.
- W przypadku terenów bogatych w składniki pokarmowe najpierw konieczne są dwa do trzech koszeń rocznie, a następnie zbieranie sadzonek.
- Nie można zrezygnować z zabiegów pielęgnacyjnych. W rezultacie rośliny, które warto chronić, tracą swoje siedliska.
Utrzymanie otwartych obszarów peryferyjnych
Koszenie przyjazne owadom w godzinach porannych lub wieczornych
Bardzo późne koszenie jesienią chroni ptaki gniazdujące na ziemi
Unikanie płoszenia i dzikich zwierząt w wieczór poprzedzający koszenie.
Okres konserwacji:
- Prace związane z koszeniem przed rozpoczęciem wiosny należy zakończyć do 15 marca.
- Tereny kwiatowe: Po zwiędnięciu większości roślin (50-70%). Odpowiada to „pielęgnacji po siewie”.
- Obszary o dużej populacji owadów: Wczesnym rankiem lub późnym wieczorem w przypadku owadów poszukujących kwiatów.
- Generalnie w chłodniejsze, wietrzne dni z zachmurzonym niebem dla wielu gatunków owadów.
- Ochrona ptaków: należy rozpocząć najwcześniej w połowie lipca, lepiej w sierpniu/wrześniu.
- Dzikie zwierzęta: podobnie jak w przypadku ochrony ptaków. Najlepszym sposobem ochrony jeleni i dzikich zwierząt jest ich płoszenie wieczorem przed koszeniem poprzez przeganianie ich z terenu i umieszczanie znaków zapachowych.
- Opóźnione koszenie w okresie od wiosny do lata jest ogólnie uważane za korzystne dla roślin, owadów i pająków.
- Bardzo późne koszenie jesienią jest idealne dla ptaków, ssaków, płazów i gadów. Prowadzi ono jednak do niekorzystnych skutków dla różnorodności biologicznej roślin
- Koszenie poza okresem wegetacji nie jest zalecane, ponieważ ścięte rośliny nie są przemieszczane, a zwierzęta są niepokojone podczas zimowego odpoczynku.
Kierunek koszenia
- Kierunek koszenia ma zasadnicze znaczenie dla ochrony zwierząt
- Zaleca się koszenie od środka powierzchni do zewnątrz. Zwierzęta są spychane w stronę krawędzi i mogą w ten sposób uciec pod osłoną roślinności (patrz rysunek 1)
- Alternatywnie można stosować koszenie pasowe. W tym przypadku zwierzęta są również popychane w kierunku krawędzi (patrz rysunek 2)
Częściowa konserwacja:
- Unikać koszenia na dużych powierzchniach i jednoczesnego koszenia
- Utrzymywanie obszarów nieskoszonych jako obszarów ucieczki (pasy starej trawy). W tym miejscu subpopulacje mogą rozwijać się w niezakłócony sposób, a następnie ponownie zasiedlać koszone obszary.
- Pasy starej trawy powinny mieć wymiary 10 x 50 m i być koszone w następnym roku.
- Jeśli jest to możliwe i zgodne z celem ochrony, 10-20% powierzchni powinno pozostać nieskoszone.
- Odcinkowe koszenie obszarów zgodnie z zasadą ruchomych lub rotacyjnych pasów ugoru (patrz Ilustracja 3)
- Koszenie pasowe (koszenie mozaikowe) jest przydatne, gdy cały obszar musi zostać skoszony w ciągu dwóch tygodni (patrz Ilustracja 4)